Zet je oven op 250°C en leg er een tomaat in.

Hoe ziet ie eruit na een half uur?

Is het resultaat nog eetbaar?

En wat als je vijf uur wacht?

Op welk moment is de tomaat zo door de hitte bevangen, verschrompeld en zwart dat ie niet meer te eten is? Waar ligt de overgang tussen nog aanvaardbaar hard en volledig mislukt? Hoe kun je zo spelen met tijd en temperatuur dat je interessante eetbare eindproducten krijgt? Zet je een tomaat bijvoorbeeld bij 60°C vijf uur in de oven, ben je aan het drogen en niet meer aan het bakken of verkolen.

Onderzoek de marges van mogelijke eetbare uitkomsten. Dat zijn de punten die je onder de knie moet krijgen. Dat zijn de combinaties van tijd, temperatuur en product die je moet leren herkennen als bruikbaar in de keuken.

Train jezelf in je fantasie en je voorstellingsvermogen. Speel in je hoofd met de tijdsduur en de temperatuur als variabelen en probeer je voor te stellen wat er gebeurt. Met een tomaat, een aardappel of een hele pompoen. Maakt niet uit wat het is, het gaat erom dat je leert het je voor te stellen. En heb je echt geen idee of is deze manier van denken is helemaal nieuw voor jou? Probeer het uit in de praktijk.

Zet bijvoorbeeld een tomaat op 100°C in de oven en kijk elk half uur goed naar wat er gebeurt. Het geeft je een goed beeld van wat die hitte met de tomaat doet. Schuif vervolgens de temperatuur naar 150°c en doe hetzelfde experiment. Zie je verschil? En bij 170°C of 250°C? Door zo te spelen in de keuken krijg je steeds meer gevoel voor dit soort dingen. En kun je het jezelf op een bepaald moment zo goed voorstellen dat je in je hoofd de uitkomsten kunt voorspellen. En dan wordt het leuk….

Dan is het tijd in je fantasie gerechten te gaan creëren op basis van de variabelen die je kent en snapt.

Italiaanse Tomaten (een eenvoudig bijgerecht)

Snij een paar mooie tomaten doormidden en leg ze met de snijkant naar boven in een ovenschaal. Bestrooi ze met wat gedroogde oregano en tijm, gehakte knoflook, peper en zout en besprenkel met olijfolie. Zet ze dan in de oven op 180°C.

De smaak van kruiden, knoflook en heerlijke goudgele olijfolie ligt op het snijvlak van de tomaat. De hitte maakt de olie dunner en laat die al iets meer tussen de cellen van de tomaat zakken. Er begint hitte vocht uit de tomaat te komen…de vlezige inhoud en het vel beginnen al los te komen van elkaar. Langzaam aan geeft de tomaat zich gewonnen. De etherische oliën in de oregano en de tijm vermengen zich met de geur van de dampende tomaat. Door de roosters achter in de oven kringelt een vleug Italië de keuken binnen. De olijfolie en geurtonen van knoflook dansen mee met de geurslierten die steeds verder je huis binnen zweven. Je was even naar boven gegaan om de was op te vouwen en de tomaten waren even uit je bewustzijn geglipt. Maar nu komen ze je tegemoet. Je snuift een keer diep door je neus en tussen de geur van het wasgoed ruik je ineens iets anders…. He, oh ja, de tomaten, heerlijk. Da’s waar, even kijken hoe het met ze is. Je loopt naar beneden en de geur wordt sterker Je zwaait de keukendeur open en…….. mmmhhh.

Ruik je ze al??